Uyansak…

Tohum sonsuz olsa bile

Gül’den Karanfil’den Lale’den elde edile

Bahçeler vakti geldiğinde

Düş sahibine teslim edile

 
“Uyansak…

Bedenlerimiz bir avuç toprak
Ruhlarımız içinde tutsak
Şimdi Bahar Mevsimi
Uyansak
Uyansak da
Toprağa Kök salsak
BİR Gül olsak
Alemlere Dal budak sarsak
Dört bir yana GÜL koksak

BİR Karanfil Ol’sak
Kainatlar boyunca uzansak
Gök ve Yer kardeş olsak

Mevsimler gelip geçmeden
Vakitler bitmeden
Güneşler sönmeden
BİR Lale Ol’sak
Boşlukta Yekpare
Evrenler sarmalınca dolansak
Biz BİZE Ol’sak
Toplansak
Bir başka tohumda Boy verdiğimizde
Evrensel Kardeşlerin Yüreğinde
O Sonsuz Düş’ün Hakikatine uyansak…

Vakitler biter
ki
Bindiğin dalları kesersen…
Mevsimler gelir geçer
ki
Bahçeleri tarumar edersen…

Mevsim, güller karanfiller laleler içindir

Bahçevan tohumun derdinde
ki
Tohum sonsuz olsa bile
Gül’den Karanfil’den Lale’den elde edile
Bahçeler vakti geldiğinde
Düş sahibine teslim edile

Bilinse ki
Vakti şerifler hayırlar içinde…
Hayrlar Evrensel Kardeşlerin de desteğiyle…

velhasıl
Şer’ler de bilinmekte,
Seçimlerince ...
Defterleri kendiliğinden ...
Kozmik Geceye …

Niyazlar, kalpten KALBE

Düşler, var düşlerin içinde

uyansak
uyansak

Kalbe ayan Ol’sak
O’nun Lütfüne mazhar Ol’sak…

Sonsuz  Bir  Hay’At  Düşünün içinde…”


Nilgün Nart